sözümü al suya ser artık, öyle yorgunum
iç çekişlerinden kiminin
sessizliğin çekmece gürültüsünden
doğduğumdan daha yaşlıyım
gücümü al, ver rüzgarın eline
ki yorgunum sallanmadan devrilmekten
yine de konuşalım aramızdaki uçurumu,
ellerin hüznünü
bazen ne uzun sürdüğünü zamanın, bir oda uzağımken
yaramı al tuza ser şimdi
kalbimin gülü düştü, öyle yorgunum
annem hala beni yollar çocukluk düşlerime
erkenden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder