gülü emziriyorum düşümde
göğsümün sonsuz bahçesinde
düşümü kaybetmişim de , biri bulup getirmiş gibi
mutlu bir ağzım var
iki yana açılmış
kapanmıyor kapısı
kanatanlarımı bir bir bulup
sarmışım yaralarını
öpmüşüm topuklarından yolumda yürüyenlerin
dikenlerini sayıyorum düşümde, kalbime batanların
kekemeymiş sözüm,
sesim konuşkan
dağları ayağımın altındaymış dünyanın
dünya bastığın toprak
kadar
ah dilimin kilidi
pas tutmuş daha söylemeden
düşümde de kırıldı bahçeler,
dağıldı gökevi
eliniz ne uzun
ne güçlü nefesiniz, yıldızlar söndü
yeryüzü uyudu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder