seni sevmek adlı bir ülkeden geliyorum sevgilim
orada cam kırıklarından kalp yapıyorlar ve suluyorlar
rüzgar sesi ile
kuş dikiyorlar omuzlarına kadınların
ve adamların yalnız bakan gözlerine
bir şeyi unutmaya gidiyorum
dönüyorum sonra hatırlayıp her şeyi
bunca ıslık , ıssız bir yol için harcanmaz
bu yalnızlık tek kişinin işi değil
bir çiçeğe açıyorum yüzünü
sokak satıcılarının dilinden istiyorum bazen
beni hiç anlamasınlar için
yaslandığı duvarları taşır ya sonradan insan
bundan yavaşlar, bundan aksar
sözün emniyeti düşer dudaktan
gülümseyişini giyince yüzün
çok uzak dediğimiz şey
avucumuzda ışıldayan ayna
sırrı kalmaz içine tuttukça
bundan ötesini var sen anla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder